به نقل از «فرارو»

نقشه آمریکا در «غرب آسیا»

تاریخ انتشار: ۲۷ خرداد ۱۴۰۰ | کد خبر: ۳۲۲۵۷۸۴۲

فرارو- محمد مهدی حاتمی؛ آمار‌ها نشان می‌دهند که در سال ۲۰۲۰ میلادی، روزانه حدود ۱۸ میلیون بشکه نفت (تقریباً معادل ۲۰ درصد از نفت تولیدی در جهان) از تنگه هرمز عبور کرده است. این در حالی است که در سال ۲۰۲۰، هم تولید و هم تقاضا برای نفت خام در جهان، به دلیل همه گیری کرونا افت پیدا کرده بود.
به گزارش فرارو، این، اما چیزی از اهمیت تنگه هرمز و البته از اهمیت نفت خام در جهان کم نمی‌کند.

بیشتر بخوانید: اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!

تنگه هرمز، دست کم از منظر اقتصاد انرژی، استراتژیک‌ترین تنگه در تمام جهان است. (از جمله تنگه‌های مهم دیگر، می‌توان به «کانال سوئز»، «تنگه باب المندب» و «کانال پاناما» اشاره کرد.)
از آن سو، در حالی که پیش بینی‌ها حاکی از افت اهمیت نفت تا سال ۲۰۴۰ میلادی هستند، تقریباً این اتفاق نظر وجود دارد که نفت حتی پس از آن زمان هم اهمیت خواهد داشت، هر چند نه به اندازه امروز.

ایران، عربستان و امارات به دنبال دور زدن «تنگه هرمز»
در این میان، رقابت‌های منطقه‌ای میان ایران و عربستان سعودی، تاثیراتی هم بر اقتصاد انرژی در جهان بر جای گذاشته و از جمله، به تلاش‌هایی از سوی ایران و عربستان برای دور زدن تنگه هرمز ختم شده است.
در ماه‌های اخیر، ایران تزریق نفت به خط لوله «گوره-جاسک» را آغاز کرده، خط لوله‌ای که حدود ۲ میلیارد دلار برای آن هزینه شده و قرار است نفت تولیدی ایران در استان خوزستان را، به بندر جاسک در استان هرمزگان انتقال بدهد و به این ترتیب، بخشی از نفت ایران را از عبور از تنگه هرمز بی نیاز کند.
اهمیت این طرح به این است که در صورت بروز تنش نظامی در آب‌های خلیج فارس و بسته شدن تنگه هرمز به هر دلیل، ایران بتواند دست بالا را در تداوم صادرات نفت خود داشته باشد. این، اما در حالی است که عربستان سعودی هم از سال ۱۳۶۰ خورشیدی، یعنی در روز‌های اوج جنگ میان ایران و عراق، خط لوله‌ای را افتتاح کرده بود که می‌توانست بخشی از نفت تولیدی این کشور را بدون نیاز به عبور از تنگه هرمز، از سمت غرب به آب‌های دریای سرخ برساند.
خط لوله شرق به غرب عربستان مسیری ۱۲۰۰ کیلومتری را می‌پیماید و می‌تواند دست‌کم ۵ میلیون بشکه در روز را از میدان‌های نفتی اصلی عربستان در شرق این کشور به بندر «ینبُع» در ساحل دریای سرخ در این کشور برساند.
اما امارات متحده عربی هم ظاهراً دغدغه‌های مشابهی دارد. این کشور، از نظر مساحت کوچک‌تر از آن است که بتواند طرح‌هایی مشابه ایران و عربستان را اجرایی کند و با این همه، عملاً یک دهه پیش طرحی مشابه را کلید زده است.
خط لوله «حبشان-فجیره» در امارات، به طول ۳۶۰ کیلومتر، نفت تولیدی در شرق ابوظبی را از میدان‌های نفتی حبشان به بندر فجیره در ساحل دریای عمان منتقل می‌کند و نخستین بار در سال ۱۳۹۱ نفت به آن تزریق شده است.   ... و، اما «صلح» کارآمدتر است
این، اما در حالی است که در سال ۱۳۹۸ خورشیدی، خط لوله شرق به غرب عربستان مورد حمله پهپادی نیرو‌های حوثیِ یمن قرار گرفت، رخدادی که نشان داد حتی این مسیر هم برای عربستان امن نیست. حمله مشابه به اصلی‌ترین تاسیسات نفتی عربستان سعودی در خاک این کشور هم وضعیت را بغرنج‌تر کرد.
اکنون، ایران و عربستان به سمت بهبود روابط می‌روند و وضعیت در سرزمین‌های اشغالی فلسطین هم به گونه‌ای است که گویی آمریکا پشت اسرائیلی‌ها را خالی کرده است. از طرفی، گفته می‌شود سناریوی چینی‌ها برای گسترش روابط تجاری و اقتصادی با ایران (از جمله در طرح «قرارداد راهبردی ایران و چین»)، با پیش شرطِ بهبود روابط میان ایران و عربستان به پیش رفته است.
بنابراین، ظاهراً مهره چینیِ ژئوپولتیک در منطقه، به سمت بهبود روابط میان برخی قدرت‌ها و تشدید رقابت میان برخی دیگر از قدرت‌ها به پیش می‌رود. وضعیت برای ایران، اما چندان بد نیست. کاهش تنش میان ایران و عربستان سعودی، می‌تواند به حل بحران یمن کمک کند؛ از پیشرویِ اسرائیل در عقد پیمان‌های صلح با دولت‌های عرب جلوگیری کند و سرمایه گذاری چین در ایران را هم تسهیل کند.
از آن سو، اما از این واقعیت نباید چشم پوشی کرد: شواهدی هستند که نشان می‌دهند تصویر بزرگ‌تر برنامه آمریکا برای منطقه غرب آسیا (یا همان خاورمیانه)، شامل توازن بخشی و بالانس قدرت است. به این ترتیب، آمریکا تا حدی نوک اسرائیل و عربستان را می‌چیند؛ تا حدی با ایران راه می‌آید؛ استراتژی چماق و هویج را در مورد ترکیه اجرا می‌کند؛ بحران یمن را سر و سامان می‌دهد و در نهایت، بدون به هم خوردن توازن قدرت در غرب آسیا، از هزینه‌های حضور خود در این منطقه می‌کاهد.

منبع: فرارو

کلیدواژه: غرب آسیا خاورمیانه آمریکا عربستان سعودی ایران ایران و عربستان عربستان سعودی میان ایران نفت تولیدی تنگه هرمز خط لوله

درخواست حذف خبر:

«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت fararu.com دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «فرارو» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۲۲۵۷۸۴۲ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.

با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.

خبر بعدی:

جان جیمز یوبل فعال ضدصهیونیسم آمریکایی در گفت‌وگو با قدس: صهیونیسم‌ستیزی در میان آمریکایی‌ها افزایش خواهد یافت

به گزارش قدس آنلاین، تحولات عمیق و جدیدی در دانشگاه‌های مهم جهان در حال رخ دادن است. دانشجویان دانشگاه‌های مهم ایالات متحده آمریکا مانند کلمبیا،‌ هاروارد، ام آی تی، براون و ... که سابقه حمایت از رژیم اسرائیل را دارند، خواهان منصرف کردن این دانشگاه‌ها از حمایت مالی رژیم صهیونیستی هستند.

حتی برخی دانشجویان اعلام کرده‌اند روابط علمی و تجاری دانشگاه باید با دانشگاه‌های اسرائیلی قطع شود و سرمایه‌گذاری بر تسلیحات و حمایت مالی به هر طریقی ممنوع اعلام شود. این دانشجویان نخبه که عمدتاً وابسته به طبقه خواص و اشراف از دانشگاه‌های باسابقه با صبغه حمایت از اسرائیل هستند، در اتفاق نادری حمایت علنی خود را از فلسطین اعلام کردند.

دومینوی حوادث تلخی مانند شهادت حدود ۳۴هزار نفر فلسطینی که بیشتر آنان زنان و کودکان بوده‌اند، حمله به بیمارستان‌ها وماشین‌های آشپزخانه بین‌المللی، وجدان‌های خفته جهان را بیدار کرده است. پاسخ جمهوری اسلامی ایران به رژیم صهیونیستی نیز پوشالی بودن اسرائیل را به رخ جهان کشید و در این میان آزادمردان جهان به‌خصوص دانشجویان آمریکایی و اروپایی با حضور دو هفته‌ای خود خواستار توقف نسل‌کشی و آپارتاید و کوچ اجباری شده‌اند. 

در میان این هیاهو، اخباری مبنی بر احتمال تبادل پیام برای مذاکره میان ایران و آمریکا به گوش می‌رسد. جان جیمز یوبل، فعال ضدصهیونیسم اهل فلوریداست که معتقد است اکنون فرصت مناسبی است جمهوری اسلامی ایران نقش جدی‌تری در تحولات کنونی ایفا کند. این فعال آمریکایی در گفت‌وگو با قدس به نکات مهمی اشاره می‌کند. بخشی از گفت‌وگو را در ادامه مطالعه می‌کنید.

آقای یوبل! با توجه به وضعیت کنونی تحولات آمریکا و پاسخ موشکی ایران به جنایات رژیم صهیونیستی، آیا مذاکره میان دو کشور در شرایط کنونی مفید خواهد بود و در حال حاضر زمان مناسبی برای مذاکره است یا خیر؟ آیا می‌توان گفت در شرایط فعلی آمریکا می‌تواند به عنوان یکی از طرف‌های برجام مورد اعتماد سایران قرار بگیرد؟
من معتقدم (ساختار و بنیاد این دولت به گونه‌ای است که) هرگز نمی‌توان به هیچ دولتی از آمریکا اعتماد کرد. چراکه  این کشور سابقه بسیار طولانی در راه انداختن جنگ‌ها به نفع طبقه سرمایه دار جامعه خود دارد. در حالی که برخی افراد معتقدند برخی از جنگ‌ها واقعاً در راستای منافع ملی ایالات متحده اهمیت دارد، اما من معتقدم واقعاً هیچ یک از جنگ‌ها به نفع مردم آمریکا نبوده است.

برخی معتقدند درشرایط کنونی اوضاع به نفع جمهوری اسلامی ایران است. آیا آمریکا در چنین شرایطی پای میز مذاکره خواهد آمد؟
می‌دانم ممکن است آنچه می‌گویم تندروی به نظر برسد، اما احساس می‌کنم دولت آمریکا به ( دلیل نوع ساختار) باید به‌صورت کامل (بنیادین) سرنگون یا نابود شود. بسیاری از مردم داخل ایالات متحده، دیدگاهی مشابه من در این مورد دارند. اما تعداد کمی از آنان چنین چیزی را بیان می‌کنند؛ زیرا می‌ترسند شغل خود را از دست بدهند یا شاید اف‌بی‌آی در خانه‌شان به سراغ آنان بیاید.

به نظرتان اوضاع فعلی در ایالات متحده تا کجا پیش خواهد رفت؟ آیا این احتمال وجود دارد دولت مرکزی از برخی اصول خود عدول کند؟
من معتقدم فشار علیه صهیونیسم و قدرت یهود در داخل ایالات متحده آمریکا همچنان افزایش خواهد یافت. همچنین ممکن است شاهد تبدیل برخی از تظاهرات‌ها به شورش باشیم. اگر شورش‌ها به اندازه کافی گسترده و مخرب شوند، شاید آمریکا در برخی از ایالت‌ها، کنترل بر برخی مناطق شهری را از دست بدهد. اگر اوضاع به طور قابل توجهی بدتر شود، حتی شاید بتوان شاهد تجزیه ایالات متحده به چند کشور جدید باشیم و این امر در نهایت به نابودی آمریکا منجر خواهد شد و از طرفی قدرت دولت به طور چشمگیری کاهش می‌یابد.

آقای جان یوبل، شما به عنوان فعال در زمینه مبارزه با صهیونیسم بفرمایید رسانه‌های ایرانی چه نقشی را می‌توانند ایفا کنند و برای ارتباط جمهوری اسلامی ایران با نیروهای مخالف دولت در ایالات متحده چه الزاماتی را ضروری می‌دانید؟ 
من فکر می‌کنم در این مرحله، رسانه‌های انگلیسی زبان در ایران به ویژه پرس تی وی باید ابتکار عمل را در دست بگیرند و تلاش کنند با فعالان آمریکایی در شهرهای مختلف ارتباط برقرار کنند و با برخی از آنان ارتباط را حفظ کنند. این امر سبب می‌شود 

رسانه‌های ایرانی بتوانند اخبار و ویدئوهای بیشتری از آنچه در اعتراضات در داخل ایالات متحده اتفاق می‌افتد را دریافت کنند و به این شکل شناخت بهتری از فضای داخلی آمریکا بدست بیاورند.

زینب اصغریان